Boot Boo Hook!

Afgelopen weekend was ik met Theo op het Boot Boo Hook festival in Hannover. Ik had vakantie en voor het weekend nog niets in de planning. Een paar weken geleden pikte ik ergens een Duitse festivalagenda op en deze vond ik bij het wegwerken van de was in beduimelde staat terug. Er doorheen bladerend viel een festival op met de intrigerende naam Boot Boo Hook. Een klein indie-pop festival, gehouden op een voormalig gekraakt fabrieksterrein midden in Hannover. Dat beloofde dus wat. Maar daar bleef het dan ook bij.

Het voormalige fabrieksterrein “Faust e.V.” is volgespoten met een bonte verzamling graffiti en op sommige plekken compleet overwoekerd door onkruid. Het wordt nu gebruikt door Afghaanse feministen, radio-stations, kleine horeca, Thaise meditatietrainers, Turkse cultuurclubs, een gallerie, een fotolaboratorium en noem maar op. Het doorleefde terrein ademt een autonome sfeer en was eind augustus omgetoverd tot festivalterrein. De bands spelen in Café Mephisto of in de grotere 60-er Jahre Halle.

Vooraf beluister ik nooit de bands die op een festival spelen. Meestal ken ik ze wel of ik ga er vanuit dat het wel goed komt. In dit geval het laatste, want verreweg de meeste bands verrasten me met volkomen zoutloze popmuziek. Glad, vaak goed gespeeld, maar totaal niet spannend of “indie” en dat terwijl de uitstraling van de locatie toch echt anders doet vermoeden en het affiche toch echt indiepop aankondigde.

Op de tweede dag raak ik aan de praat met Rens, naast Theo en mij de enige Nederlander op Boot Boo Hook. Hij werkt voor het Tapete label dat dit weekend verreweg de meeste bands levert. Rens ken ik als hoofdredacteur van 3VOOR12 Amsterdam en hij was verbaasd me hier tegen te komen. Blijkt dat de term indie (independent) in Duitsland niet synoniem is aan alternative terwijl dit in Nederland wel het geval is. In Duitsland betekent indie gewoon independent en is het geen genreduiding. Naast een grote scene alternative indie bands (zoals in Nederland), blijkt in Duitsland ook een rijke schakering onafhankelijke labels te bestaan die “echte” popbands uitbrengt en promoot. In Nederland zal daar geen markt voor zijn, of je tekent bij een major of je brengt een plaat in eigen beheer uit. Tsja, dat moet je maar net weten…

De sfeer op Boot Boo Hook was fantastisch, de mensen bijzonder vriendelijk en de Duitsers hoogst verbaasd over de aanwezigheid van Nederlanders bij een zo’n lokale aangelegenheid.

In de huiskamer van het Media Art Festival op 7 september

Binnenkort vindt in Leeuwarder het Media Art Festival weer plaats, dit keer in het voormalige Historisch Centrum Leeuwarden aan de Grote Kerkstraat. Op het festival vind je installaties en video-projecties van vooral jonge kunstenaars. Op zondagavond 7 september organiseer ik samen met Ham Radio Communications uit Groningen een avond met mooie muziek door jonge talentvolle singer-songwriters.

De avond begint om 20 uur en kost slechts 5 euro. Hieronder vind je de flyer die ik heb gemaakt en linkjes naar de muziek van de artiesten:

Kim Janssen Het Gloren One Trick Pony

Kim Janssen

Kim Janssen is geen meisje. Dat dacht Jacco vanavond even toen ik boven de Thaise curry vertelde de repetitie van Kim’s afstudeerproject te filmen. Blijkbaar had ik daarbij een twinkeling in mijn ogen en dacht Jacco dat er meer aan de hand was.

Kim is een jongen. Als kind viel hij in slaap met het gegons van steden als Tokyo en Bangkok achter zijn slaapkamerraam. Zijn ouders sleepten hem het halve Aziatische continent over, maar nu woont hij gewoon weer in Leeuwarden en studeert hij aan de Academie voor Popcultuur. Kim is singer-songwriter en wordt gezien als een groot talent, hij nam eerder dit jaar zijn eerste plaat op in een verlaten treinstation in Massachusetts.

Komende maandag presenteert Kim in het Groningse Prinsenhof zijn project ‘Major Cities’. Hierbij wordt hij begeleid door een zeventienkoppige band van strijkers, blazers, glockenspiel, mondharmonica, synthesizer, Fender Rhodes, gitaren en een neuriënd meisjeskoor.

In de galmende gangen van de oude RMLS hield hij vanavond een generale repetitie en ik heb een stukje gefilmd. Let dus zeker op de uitstekende cameravoering en de mooie shots…

Vodpod videos no longer available.

Mocht je meer van Kim Janssen willen luisteren, dan kan dit hier.

25e editie Haldern Pop nog even relaxed als altijd

Even over de grens bij Arnhem vindt al 25 jaar lang het charmantste indie-pop festival in deze hoek van Europa plaats: Haldern Pop. Uitgangspunt van het festival is niet het trekken van een grote massa publiek, maar een programmering neerzetten die “culinair” verantwoord is en waar het zeer goed toeven is.

Haldern Pop is:
3.500 Duitse festivalgangers
1.000 luide Nederlanders
1.000 uit de regio afkomstige pubers die voor het eerst een festival bezoeken
500 locals met scheve wenkbrauwen en geruite truien

Ze vormen gezamenlijk de 6.000 bezoekers van het festival dat ooit als een veredelde picknick voor misdienaars begon. Het festival vond in 1984 voor het eerst plaats met bands. De koorknapen waren de platenspelers zat en 54 “aandeelhouders” legden elk 500 Duitse Mark in om met vereende krachten een festival met live acts neer te zetten. Met vallen, opstaan en zo zuinig mogelijk doen, weten ze het festival binnen een aantal jaren break-even te laten draaien. Daarmee ligt het fundament voor een festival dat in 2008 als voorbeeld kan dienen voor veel andere kleintjes. Waar anders weet een festival acts als Flaming Lips, Editors, Kate Nash, Maximo Park, Kula Shaker, Jack Penate te laten spelen, terwijl een kaartje nauwelijks de 60 euro overschrijdt met een maximum van 6.000 stuks?

Eigenlijk is Haldern Pop drie festivals in één. Op het hoofdpodium spelen de headliners, waar vooral de Duitse jongeren op afkomen. Ergens achteraan maken de dorpelingen – Diebels Alt in de hand – een gemoedelijk babbeltje met de buren uit het dorp en het derde festival speelt zich af in de Spiegeltent. In deze prachtige tent spelen de acts die het festival bijzonder maken: Gutter Twins (Mark Lanegan), Loney, Dear, Fink, Yeasayer, Fleet Foxes, Olafur Arnalds, et cetera. Hier komen dan ook veel Nederlandse “muziekkenners” op af. Ze zijn makkelijk te herkennen, want net als thuis praten ze overal doorheen en wordt rustig de telefoon aangenomen om luidkeels te roepen dat de op dat moment ingetogen muziek toch zo mooi is. Verder is het een populair gebruik om alles op het hoofdpodium tot op het bot af te zeiken, anders kun je namelijk je vrienden niet bewijzen een serieuze muziekkenner te zijn. En de voertaal in deze Spiegeltent? Gewoon Nederlands. Zelfs aan de bar.

De ongedwongen pioniersgeest uit 1984 vind je op het festival nog overal terug. Langs de lange oprijlaan naar het festival hangen vrolijk beschilderde welkomstbordjes, je auto zet je gewoon naast je tent en wie gebruik maakt van de douche is gek. Een frisse kop krijgen doe je namelijk gewoon in het natuurmeer achter het festivalterrein. Met slechts 6.000 bezoekers ben je gelijk aan de beurt voor je biertje en verder is het vooral relaxed hangen en wachten op de volgende band. Haldern Pop is niet alleen een droom voor de bezoekers, ook de artiesten staan in de rij om te mogen optreden.

Waren er minpuntjes? Misschien een paar: de security was dit jaar soms wel erg anaal, het geluid op het hoofdpodium was niet altijd super en is het jammer dat de programmering niet eindigt met een goed feest in de tent. Dit jaar werd afgesloten door de zeer ingetogen en dromerige IJslander Arnald Olafur, terwijl de meeste mensen toch liever stevig hadden gedanst om met het feest in de kop huiswaarts te keren.

Maar juist de wonderschone Spiegeltent en de geniale programmering in die tent maken Haldern Pop tot een fantastisch en niet te missen festival. Haldern Pop is hoe een festival hoort te zijn: de menselijke maat voert de boventoon, alles lijkt logisch en er is nooit gedoe. Het natuurmeer, de relaxte camping en de vriendelijke Duitsers zijn een zeer goede bonus. Dat Kate Nash niet met me wilde trouwen, nah ja, dat neem ik dan maar op de koop toe.

Volgend jaar weer!

Ook hier te bewonderen: 3VOOR12 Friesland

Verfrissend!

Linkje

Picknique du Pétanque

Afgelopen zondag organiseerde ik met Sibe Jan & Laurens voor Nieuwe Garde Leeuwarden een picknick in de Prinsentuin. Het werd een heerlijke zomernamiddag met live-muziek, pétanque, stokbrood en 60 leuke mensen.  

Optredens waren er van Geert, Florian, Berber & Laurens. Toevallig staan ze alledrie straks ook in de halve finale van de Grote Prijs van Nederland (in de categorie singer/songwriter)

De mooie foto’s zijn van Laurens Aaij. Asing schreef een leuk stukje op zijn weblog.

Doutzen Kroes op Froeks.TV

Froeks.TV was bij de modeshow van Björn Borg tijdens de Amsterdam International Fashion Week. Onze Ricardo had een interview geregeld met Doutzen Kroes. Het resultaat is erg ontwapenend.

Vodpod videos no longer available.

In de pit op Wâldrock

Altijd weer feest op Wâldrock. Dit jaar met Wiesje en Jacco op pad om een paar goede items te schieten. Meest heftig was toch wel dit filmpje dat we midden in de pit bij Biohazard schoten. Jacco filmt, ik deed m’n uiterste best hem (en de dure camera) te beschermen tegen aanstormende dronken idioten. Net toen ik dacht het echt niet meer te trekken en Jacco uit de pit wilde trekken, voelde ik een enorme hand op mijn schouder. Terwijl ik achterom keek viel mijn mond open van verbazing. Er stond een reusachtige kerel van dik 2 meter 20. “Ik doe het wel even”, baste hij vriendelijk.

Saved by the giant. Op veertig seconden in het filmpje zie je hem ook nog even de pit in “zwemmen”. Mooi avontuur.

Meer Wâldrock-video’s vind je hier.

Vodpod videos no longer available.

Oerol: de programmering van de vorige dag

In de straten van Midsland en Terschelling-West is veel straattheater te vinden, verspreid over de mooiste locaties van het eiland worden voorstellingen gehouden. Muziek vind je vooral op het Groene Strand bij de haven en in Oerol-dorp Westerkeyn. Maar ook de Terschellinger Horeca laat zich niet onbetuigd en biedt een podium aan veel bands en artiesten. Dit leidt tot uitpuilende kroegen over het hele eiland en de mogelijkheid om sommige bands wel vijf keer te zien. Bands als The Madd en André Manuel staan in de Oerolkrant elke dag wel weer op een ander podium aangekondigd. In dat opzicht doet Oerol recht aan haar motto van dit jaar: “Het eiland van de vorige dag”. Wie voor de muziek naar het festival komt, doet er goed aan gewoon vier dagen te komen en een slim programma te kiezen. Grote kans dat je dan alles kunt zien.

Dat je vooral veel wereldmuziek tegenkomt op dit festival is van oudsher typisch Oerol. Een groot gedeelte van het publiek komt hier ook voor en dat is prima, want bands als Think of One brengen een geweldige sfeer. Ook de mogelijkheid legendes als Flaco Jiminez te zien, is natuurlijk uniek.

Toch wil de Oerol-organisatie graag dat het publiek verjongt en daarom hebben muziekprogrammeurs Harry Hamelink (Nighttown, Motel Mozaïque, Bazar Curieux) en Marcel Haug (Metropolis) getracht een programma samen te stellen dat “jonger” is dan voorgaande jaren, “We zoeken in het programma naar een balans. Af en toe zetten we iets neer dat honderd procent Oerol is en aan de andere kant zoeken we grenzen op of gaan we eroverheen.” (bron: De Oerol Tijd). Met dit grensoverschrijdend programmeren doelen Hamelink en Haug in hetzelfde artikel op acts als Extince, Ziggi en GMB die dit jaar op het festival spelen. Ziggi en GMB brengen echter reggae en hiphop volgens eeuwenoud Jamaicaans recept en op Extince ligt ook zeker een halve meter stof.

Waarom geen grenzen opzoeken met dikke dubstep of vette electro? Er is überhaupt weinig tot geen elektronica te bespeuren op het festival. Wel spelen de bejaarde Nits, hoor je elke avond (al een aantal jaren) dezelfde plaatjes van Naald & Kraak en Swoolish of nu van Radio Barkas: oude wijn in nieuwe zakken. Ook de Balkan Beatz DJ’s herkauwen de hype van 2006 en op moment van schrijven spelen, oh zo gezellig, The Kartners op het Westerkeyn Nederlandstalige covers als “Joke, stop met koken” en “Een man mag niet huilen”. Ik doe echt mijn best.

Oerol 2008 is gezellig als altijd. In elke duinpan vind je wel theater, muziek of goede ontmoetingen. En hoewel de muzikale programmering – over het theateraanbod heb ik hetzelfde gehoord, maar op dat gebied waag ik me niet aan uitspraken – nogal veilig is, biedt het festival genoeg om een dag of vier een heel goede tijd te hebben. Wie langer naar Oerol komt doet dit vooral voor de sfeer. Wil het festival een jonger publiek trekken dan kan een ietwat avontuurlijker en actuelere muzikale programmering daar zeker aan bijdragen. Oerol als het eiland van de volgende dag.

Gepubliceerd: 3VOOR12 Friesland

Balkan is dood, leve de Shaabi!

Waar gisteren het weer prachtig zomers was, wordt de woensdag van Oerol geplaagd door hevige wind en regenbuien. En daarmee draait het grootste voordeel van het festival om in een nadeel, want is het normaal heerlijk een kwartier over het eiland te fietsen, nu is het een pokke eind naar het volgende podium. Gelukkig blijft de sfeer fantastisch en ondergaan de mensen het winderig lot “des Oerols” immer gemoedelijk.

De betere muziek van de namiddag komt uit de perstent, waar gedurende het festival live-sessies worden gespeeld voor Omrop Fryslân. Amsterdammer Lucky Fonz III speelt twee prachtig ingetogen liedjes, is presentator Wim Brons een paar keer te slim af en zet vervolgens een luchtig ballade genaamd “The Island” in. Daarna is het de beurt aan – the world’s fastest band – The Pedro Delgados, die een wervelwind van rokende trashrock door de zendmast van de Omrop stuurt. Het zal ze ongetwijfeld een aantal luisteraars hebben gekost, maar het is een heerlijk contrast met het verschrikkelijke Haddaway dat daarna wordt ingestart.

Haasten dan naar het Groene Strand want daar loopt het optreden van GMB, Gery Mendes Borges, op zijn einde. GMB eindigde in 2006 als tweede tijdens de Grote Prijs van Nederland en heeft sindsdien aardig naam gemaakt in de Randstedelijke underground. De 24-jarige Rotterdammer is net aan zijn laatste nummers toe als ik mijn huurfiets tegen een hek zet. De zomer knalt uit te speakers met de vrolijke reggae van GMB en tussen de dikke rijen voor het podium bevinden zich veel rode neuzen die zich in een blinde euforie de blaren op hun voeten dansen. De sfeer is heerlijk zomers en uitgelaten.

De avond wordt op Westerkeyn afgesloten met een optreden van het Antwerpse Think of One. België’s grootste fusieband is nog het best te vergelijken met een rondreizend zigeunerorkest dat overal waar het komt zijn eigen westerse invloeden combineert met de muzikale couleur locale. Na al eerder platen te hebben gemaakt met Inuit, Brazilianen en Congolezen, staat het collectief nu weer op het podium met muziek uit Marokko, hun oudste liefde.

Think of One reisde naar Marokko, liet zich inspireren en keert terug naar de Europese podia met een heerlijke mix van rock, reggae, R&B en opzwepende Marokkaanse Shaabi. Dat laatste is een soort Arabische schlager om het maar eens oneerbiedig te zeggen. En als je één ding goed kan op die Shaabi, dan is het wel dansen! Voor het overvolle podium verzamelt zich dan ook een enorme meute dansende Oerolgangers die zich uitgelaten overgeven aan de bonte muziek. Op het hoogtepunt zet frontman David Bovée een traditioneel Marokkaans bruiloftstlied in en laat The Chemical Brothers hier nu net een sample van hebben gebruikt in hun hitje “Galvanize”. Een golf van herkenning is het gevolg en de Vlaamse cosmopolieten spelen hier handig op in door het nummer langzaamaan om te buigen naar de versie van de Britten. “It’s time to…push the button”. De prachtige Marokkaanse zangeres slaat haar handen zachtjes ineen en lacht haar dromerige glimlach.

Gepubliceerd: 3VOOR12 Friesland

Ketterse en stille fanfares op een zonnig Oerol

Mijn Oerol begint met zware kost op dinsdagmiddag. Laurens van der Meulen debuteert met zijn nieuwe project It Langstme en de Dea (Het Verlangen en de Dood). Liedjes over schuld en somberheid die onfries aandoen en volgens Van der Meulen ook niet in een “Friese traditie vallen”. Op het podium wordt Van der Meulen vergezeld door Berber Visser in wier band Miss Ippi hij ook weer speelt. Waar we Van der Meulen doorgaans bij Jean Parlette en Lawn achter de toetsen terugvinden, speelt hij nu gitaar. It Langstme en de Dea doet door de grote woorden en het pathetisch gitaarspel zo zwaar aan dat er weinig ruimte tot verbeelding overblijft. Dat is jammer, want juist in de beperking en in de kleine stiltes zou Van der Meulen kunnen overtuigen met dit project.

Kleine stiltes vonden we genoeg bij De Stille Fanfare. Het kleine gezelschap in rood brengt fluisterzachte symphonieën waar je je vingers bij aflikt. In een prachtig samenspel neemt de in fanfare het publiek mee langs een keur aan verstilde luisterliedjes en hartverscheurend mooie ballades. Met name de trompettist blinkt uit met zijn zwoele spel. Hoogtepunten waren de nummers ‘Die Bosniaken Kommen’, ‘Immer gerade aus’ en ‘Kamaraden Voorwaartsch’. Hulde!

’s Avonds als half Oerol voetbal kijkt in de kroegen of op campings neemt André Manuel het woord op Westerkeyn. Begeleid door De Ketterse Fanfare schetst hij in prachtige poëzie beelden van broederschap en drankgelag en neemt hij het Oerolpubliek mee langs roodomrande einders en de eenzaamheid van een verloren liefde. Maar bovenal confronteert hij iedereen als een volleerd nar met bittere grappen en laat hij het publiek in polonaise dansen om de misère in de wereld. Het wordt een heerlijk feestje met vrolijke meezingers als “Voor altijd alleen” en zelfs een 2 Unlimited cover als de VARA live overschakelt naar het podium.

Tussendoor en achteraf wordt de avond aaneengeregen met de heerlijkste kraakmotown en exotica, gedraaid door Radio Barkas. Vanuit hun DDR Barkas oldtimer raken DJ’s Tristan Kruithof (ex-Naald en Kraak) en Daan Soer (DJ Swoolish) precies de juiste snaar. Een warme Oeroldag komt zo tot een einde. Mijn gezelschap verplaatst zich naar de oostpunt van het eiland waar tot het ochtendgloren de vuren hoog oplaaien rondom de oude Duitse bunkers.

Gepubliceerd: 3VOOR12 Friesland

Lancering Froeks.TV op GPTV!

Vandaag is na veel bloed, zweet en hard werk eindelijk Froeks.TV gelanceerd. GPTV maakte op geheel eigen wijze een leuke repo!

Vodpod videos no longer available.

more about “Lancering Froeks.TV op GPTV!“, posted with vodpod

Kanovaren met oud-leerlingen

Op het Lauwers College is het elke jaar de traditie dat examenleerlingen van het VMBO bij Veenwoudsterwal gaan kanovaren met hun docenten. De uitslag is dan nog niet bekend, dus de spanning is voelbaar. Maar bovenal heerst een ontspannen sfeer, het is een goed afscheid van leerlingen waar je jaren les aan hebt gegeven.

Hoewel ik nu al 4 maanden niet meer werk op het Lauwers, wist ik toch vrij te krijgen van de drukte en kon ik mooi mijn nieuwe tweedehands camera uitproberen die ik voor een zeer vriendelijk prijsje mocht overnemen van 3VOOR12 fotograaf Rob.

Hieronder een resultaat. Echt experimenteel is het nog niet, het ding kent zoveel knopjes dat ik ‘m meestal maar op automagisch heb laten staan.

Meer foto’s vind je op m’n Flickr.

Voorronde Kleine Prijs van Friesland

Venus Flytrap, Talking to Teapots & Pioneers of Love

Jaarlijstjestijd!

Zo aan het einde van het jaar ontkomt niemand er aan: de jaarlijstjes. Ook op 3VOOR12 Friesland hebben redacteurs, fotografen en artiesten hun lijstjes online gezet. Hier mijn lijstje.

Beste 11 platen van het jaar:
01. Burial – Untrue
02. Adept – Adept
03. Justice – +
04. Beirut – The flying club cup
05. Fixkes – Fixkes
06. Box cutter – Glyphic
07. Jamie T – Panic prevention
08. Arcade Fire – Neon bible
09. Interpol – Our love to admire
10. Feist – The reminder
11. M.I.A. – Kala

Beste 11 live-optredens van het jaar:
01. Oktoberzon
02. Daybreak, Thin Air – Laatste show @ Wolwêze
03. Monotones – Laatste show @ dB’s
04. Two Gallants @ Haldern Pop
05. This Leo Sunrise & Melanocaster @ Mijn dak
06. The Moi Non Plus @ Romein
07. We vs. Death (album presenatie) @ Theater Kikker
08. Jean Parlette @ Kelderbar Vera
09. Bonne Aparte @ Wolwêze
10. Halid Beslic @ Slachthallen, Antwerpen
11. In Arms Reach solo en electrisch @ Open Podium, Zwolle

Beste 5 Friese bands van het jaar:
1. Adept
2. Jean Parlette
3. Suicidal Birds
4. Meindert Talma & The Negroes
En ik ben heel benieuwd naar The Cellartunes en Klaske Oenema

Meest gedraaide Klassieker in 2007:
Suicide – Suicide (1977)

Prutser van het jaar:
Dead Horse Running in It Koartling in Buitenpost. Ik was er om het bandje Skrik te bekijken, twee van mijn leerlingen spelen daarin.

Toen DHR halverwege hun show was, moest er even een snaar gestemd worden. Stoer bralde de zanger tegen de volle zaal dat er sprake was van een bierpauze en met zijn rug naar het publiek gekeerd ledigde hij een flesje Heineken en stemde zijn gitaar. Toen hij zich weer naar de zaal keerde was er bijna geen publiek meer, iedereen was de zaal uitgelopen om bier te halen aan de bar. Dead Horse Running met de mond vol tanden, de zaal leeg. De tweede helft van de show voelde toch wat ongemakkelijk, zeker omdat het meeste publiek pas terug kwam toen DHR al was uitgespeeld.

Lokale Doorbraak van 2008:
Bonne Aparte (de debuutplaat stiekum al gehoord en dat gaat heel vet worden…), Duke & Gonzo, Jean Parlette en New Killer Stars (als ze live hun nieuwe opnames kunnen waarmaken)

Wie of wat willen we niet meer horen in 2008:
Sfeerverlagende regels van de gemeente…
Overgeproduceerde jankmuziek (u weet wel)

Anekdote van het jaar:
Op Haldern Pop in Duitsland illegaal backstage veel te veel bier drinken en met Gibson H. als het Amerikaanse duo Two Gallants twee radio-interviews geven. Wat een apen…

Lian Ray, Pull & De Sub

3VOOR12 Friesland

Vanaf vorige week ben ik samen met Paul van Berlo hoofdredacteur geworden van 3voor12/friesland.

Aan alles komt een einde…

Koelkast 1999-2007

Leuk haastwerk!